I Love my cycle :)

लहानपणी आकर्षण वाटणारी सायकल! थोडे मोठे झाल्यावर शाळेत जायला हातात मिळाली :) मोठ्या बहिणीची ATLAS सायकल!आजीच्या वाड्यातल्या मैत्रिणीने, दीप्तीने सायकल चालवायला शिकवली :) शिकताना आधी नुसताच एक पाय paddle वर आणि दुसरा पाय जमिनीवर, मग हळूच दुसराही पाय paddle वर टाकून अर्धे paddle मारत तोल सांभाळणे, कधीतरी पहिल्यांदा धाडस करून मारलेला पहिला पूर्ण paddle , मग धिटाई वाढून आधी अंगणात आणि मग रस्त्याच्या कडेने मारलेल्या चकरा!! कधी धड्पले तरी उठून परत सायकल शिकायची उर्मी, मग लहान बहिणीला मागे बसवून " double seat " , शाळेत जाताना मैत्रिणींबरोबर लावलेली सायकल शर्यत !!...कित्ती आठवणी सायकलच्या :)

कॉलेजला गेल्यापासून scooty ,activa भुरळ घालायला लागल्या, मोठ्या शहरात घर आणि college अंतर मोठे, मग सायकल मागेच पडली. कधी आठवण पण नाही आली तिची :(

लग्नानंतर अहोंच्या वाढदिवसाला surprise गिफ्ट म्हणून ६ गेअर्स ची सायकल दिली :)घरात सायकल नव्हती. मग शेंडेफळ असल्यासारखा तिचा कौतुक वाटत राहिलं :) पण ते तेवढ्यापुरताच :( रोजच्या धावपळीत नंतर ती धूळ खात पडली:(
जवळ जवळ ३-४ वर्षांनी थोडा व्यायाम तरी होईल म्हणून तिला दुकानात नेऊन ठीक ठाक करून आणलं.आणि एका सकाळी मस्तं सायकल वर स्वार होऊन फिरायला गेले!! चढावरून जाताना दमछाक झाली पण तो आनंद वेगळाच होता :) जाताना दमछाक होणे, येताना उतारावरून paddle नं मारता सुर्र्रर्रर्र्र्र करत येणे, गार गार वारा, तोही कुठलेही प्रदूषण नं करता, पेट्रोल नं जाळता आणि CALARIES जाळता जाळता :)

परवा एक छान गोष्टं दिसली. आई बाबा २ सायकल वर २ बाजूंनी आणि त्यांची छोटीशी मुलगी छोट्याश्या सायकल वर त्यांच्या मधून मजेत फिरायला चालले होते :)

आता मी आठवड्यातून २-३ वेळा तरी सायकल वर फिरायला जाते सकाळी :) माझा हा उत्साह असाच टिकेल असा आता मलाच विश्वास वाटतोय. म्हणून लिहायचा धाडस केलं :)माझ्यासारखी थोड्या फार फरकाने प्रत्येकाचीच सायकल गोष्टं असणार. पण हे वाचून कुणाला सायकल चालवायची इच्छा झाली तर JOIN ME :)

फिरायला जाण्याव्यतिरिक्त जवळची कामं करायला सायकल वापरली तर प्रदूषणात आणि तब्येतीत किती फरक पडेल ;-? मी हे अजून सुरु केले नाहीये. केल्यावर कळवेनच :)
तूर्तास "चला सायकलस्वार व्हा :)"

मंतरलेल्या गोष्टी! -"नटरंग"

तसे "नटरंग" प्रदर्शित होऊन बरेच दिवस झालेत. त्याचे समीक्षण वगैरे इथे लिह्याचा मानस नाहीये. मी आणि "अहों"नी खास "प्रभात" ला जाऊन पहिला होता हा सिनेमा :)कारण मराठी म्हणजे "प्रभात" हे समीकरण आजचे multiplex अजूनही मोडू शकले नाहीयेत :) सिनेमा पाहिल्यावर आम्ही दोघेही सारखेच वेडे झालो होतो!! त्यातली कथा, जरा हटके "नच्याचे" काम करणारा गुणा, सगळेच कलाकार आणि अप्रतिम संगीत!!! नंतर आम्ही परत आपापल्या कामात गुंतून गेलो. परवा ऑफिसमध्ये सहज एकाकडून mobile वर ऐकायला "नटरंग" ची गाणी मिळाली :) मी जाम खुश झाले !!! मग काय बस मधून जाता येता माझी पारायणं सुरु झाली :) प्रत्येक गाणं किती वेळा ऐकू असं प्रत्येक वेळी होतंय :) मंतरलेलं मंतरलेलं म्हणतात ते हेच असता का ? लगेच इंटरनेट वर "मेकिंग ऑफ नटरंग" शोधून काढलं. त्या कलावंतांचे अगदी स्पॉट बॉय पासून सगळ्यांचे अनेक क्षण टिपलेले फोटो पाहायला मिळाले :)
हा चित्रपट करायचा हे कुणी ठरवलं असेल तो क्षण आणि रसिकांनी त्याला HOUSE FULL करून टाकण्याचे यश...यामध्ये किती कष्ट घेतले असतील आख्ख्या टीम ने !!कसली धुंदी असेल प्रत्येकावर यात काम करताना? प्रत्येकाच्या कामाचा भाग जोडून एक सुंदर collage कसा तयार झाला असेल? आम्ही college मध्ये छोटी छोटी नाटकं, dances बसवायचो तेव्हा सगळेजण एका भारावलेल्या स्थितीत असायचे. तसंच यांचाही झाल असेल का?

अजय अतुल जोडीने अतुलनीय दिलेलं संगीत एखाद्यावर इतकी जादू करू शकतं?? त्यातला प्रत्येक शब्द, music piece , गाण्याच्या चाली, खूप मेहनत घेऊन विशिष्ट ग्रामीण पद्धतीने गायलेला प्रत्येक शब्द मंत्रमुग्ध करून टाकतात!!
"नटरंग उभा " मध्ये chorus चे किती कौतुक करावे तेवढे कमीच. कलावंताबद्दल किती आदर वाटतो हे गाणं ऐकताना!! देवाला आणि रसिकांना त्यांची "किरपा" मिळवण्यासाठी केलेली आर्जव मनाला भिडते !

"खेळ मांडला" मधली आर्तता अवर्णनीय आहे!!

"अप्सरा आली " मधला शृंगार बेधुंद करणारा आहे!! हे गाणं ऐकताना आपलंच मन घुंगरू बांधून नाचायला लागते :)

" आता वाजले की बारा" - उडत्या चालीने सगळ्यांना वेड लावून जातं :)

एक अप्रतिम कलाकृती !!! एक मंतरलेली गोष्टं!!! आणि काय लिहू?

PLease visit the link:
http://en.wikipedia.org/wiki/Natarang